Friday, 3 April 2015
இந்த தடவை அவன், ஒரு கிழவனை கண்டான், அந்தகிழவன் பெரிய மலை யை அதன் அடிவாரத்தில் ஒரு உளியால் துளைத் துக்கொண்டிருந்தான், அந்த கிழவனிடம் அசங்கா சென்று என்ன செய்கிறாய் என்று கேட்டார், அதற்கு அந்த கிழவன், இந்த மலை என் வீட்டுக்கு வரும் வெளிச்சத்தை தடுக்கின்றது எனவே இதனை அப் பால் நகர்த்துகின்றேன் என்று சொன்னான். அந்த கிழவனின் செயல் மீண்டும் அசங்காவை தவம் செய்ய தூண்டியது. மீண்டும் காலங்கள் வருடங்கள் உருண்டன, தவத்தால் பயனில்லை, அசங்கா வெறு ப்படைந்து ஆச்ரமத்தை விட்டு மீண்டும் வெளியே வரும்போது. ஒரு நாய் ஒன்று, தனது இரு கால்க ளையும் இழந்து, அதன் பிற்பகுதி புழுக்காளால் நிறைந்து இருந்தன. அந்த காட்சியை கண்ட அசங்கா நாயின் மீது கழிவிரக்கம் கொண்டு, தன் உடலின் ஒரு துண்டை வெட்டி நாய்க்கு உண்ணக்கொடுத்துவிட்டு, நாயின் உருக்குழைந்த பகுதியில் இருந்த புழுக்களை எடுக்க துணிந்தான். எங்கே அவ்வாறு தன் கைகளால் எடுக்கும் போது நாய் வருத்தப்படுமே என்று எண்ணி,
தன் நாக்கினால் எடுக்க கீழே குனிந்தான். நாயின் உடலை அசங்காவின் நாக்கு பட்டதும் நாய் மறைந்தது அங்கு காட்சிப்பிழம்பாக புத்தர் தோன்றினார். அசங்கா புத்தரிடம் கேட்டான இதுவரயும் எனக்கு நீர் ஏன் தோன்றவில்லை என்று. அது தவறு நான் எப்போதும் உன் முன்னே நிற்கின்றேன் ஆனால் உன் கர்ம சிந்தனை உன் கண்களை மறைத்துவிட்டன. ஊணமுற்ற நாயின் மீது எப்போது நீ கருணை காட்டினாயோ அப்போதே உண்மை அன்பை நீ உணர்ந்தாய், என்னை உன்னால் காணமுடிந்தது என்று புத்தர் கூறினார். நான் சொல்வதை நீ நம்பாமல் விட்டால்
என்னை உன் தோள் மீது அமர்த்திக்கொண்டு, எல்லோரிடமும் காட்டு, யாராவது என்னை பார்க்கமுடிகின்றதா என்று கேள் என புத்தர் சொல்ல, அசங்கனும் அவ்வாறே புத்தரை தோள் மீது சுமந்து கொண்டு, எல்லோரிடமும் கேட்டான், என் தோள் மீது யார் இருக்கின்றார் என்று, எல்லோரும் யாரும் இல்லை என்று சொன்னார்கள் ஆனால் ஒரே ஒரு கிழவி மடும், தோள் மீது நாயின் உடலை சுமக்கின்றாய் என்று சொன்னாள். அப்போது தான், கருணை இரக்கம் என்பதின் அர்த்தத்தை அசங்கன் உணர்ந்து கொண்டான்.
தன் நாக்கினால் எடுக்க கீழே குனிந்தான். நாயின் உடலை அசங்காவின் நாக்கு பட்டதும் நாய் மறைந்தது அங்கு காட்சிப்பிழம்பாக புத்தர் தோன்றினார். அசங்கா புத்தரிடம் கேட்டான இதுவரயும் எனக்கு நீர் ஏன் தோன்றவில்லை என்று. அது தவறு நான் எப்போதும் உன் முன்னே நிற்கின்றேன் ஆனால் உன் கர்ம சிந்தனை உன் கண்களை மறைத்துவிட்டன. ஊணமுற்ற நாயின் மீது எப்போது நீ கருணை காட்டினாயோ அப்போதே உண்மை அன்பை நீ உணர்ந்தாய், என்னை உன்னால் காணமுடிந்தது என்று புத்தர் கூறினார். நான் சொல்வதை நீ நம்பாமல் விட்டால்
என்னை உன் தோள் மீது அமர்த்திக்கொண்டு, எல்லோரிடமும் காட்டு, யாராவது என்னை பார்க்கமுடிகின்றதா என்று கேள் என புத்தர் சொல்ல, அசங்கனும் அவ்வாறே புத்தரை தோள் மீது சுமந்து கொண்டு, எல்லோரிடமும் கேட்டான், என் தோள் மீது யார் இருக்கின்றார் என்று, எல்லோரும் யாரும் இல்லை என்று சொன்னார்கள் ஆனால் ஒரே ஒரு கிழவி மடும், தோள் மீது நாயின் உடலை சுமக்கின்றாய் என்று சொன்னாள். அப்போது தான், கருணை இரக்கம் என்பதின் அர்த்தத்தை அசங்கன் உணர்ந்து கொண்டான்.
